افکار عهد عتیق

تحمل سختی حجاب برای راحتی زندگی تو!

داشتم سجاده آماده می کردم برای نماز، همین که چادر مشکی ام را از سر برداشتم تا چادر نماز بر سر کنم گفت: این همه خودت را بقچه پیچ می کنی که چی؟

بر گشتم به سمت صدا، دختری را دیدم که در گوشه ی نمازخانه نشسته بود.

پرسیدم: با من بودی؟

گفت: بله! با تو ام و همه ی بیچاره های مثل تو که گیر کرده اید توی افکار عهد عتیق! اذیت نمی شوی با این پارچه ی دراز دور و برت؟ خسته نمی شوی از رنگ همیشه سیاهش؟

یک رنگی

یک رنگ

می رود بیرون سراپایش سیاه

ســد محکم بهر طوفان نگاه

مدرسه،مسجد،نمی دانم کجا

هیبتش تنها بسان یک سپاه

سجاد شکیب